Hoe komt het dat je de Nederlanders er altijd uit kunt pikken als ze Engels spreken? En waarom klinkt het Engels, en dan vooral de Engelse th-klank, van een native zo mooi en klinkt het bij jou compleet anders, als jij voor je idee precies hetzelfde zegt?
Dit heeft te maken met de klanken die we aangeleerd hebben gekregen. Het Engels kent namelijk klanken die wij in het Nederlands niet hebben. Wij realiseren ons vrijwel nooit dat er ook andere klanken zijn dan degenen die wij hebben aangeleerd. Daarom gaan we op zoek naar een Nederlandse klank die het dichtst in de buurt ligt bij een klank die wij niet kennen. Vervolgens denken we dat we de juiste klank te pakken hebben.
Een voorbeeld hiervan is het Engelse th. Die hebben wij in het Nederlandse niet en daarom maken wij er vaak een t, d, f, s of z van. Dit zijn namelijk de klanken die daar het dichtst bij liggen. Toch horen we vervolgens wel dat onze uitspraak anders klinkt dan een echte Engelsman.
De Engelse th-klank
Wat is er zo moeilijk aan de Engelse th?
Je komt tot een ‘echte’ th-klank door het veranderen van de positie van je tong. Bij native Engelsen zit er een groot verschil in tongpositie tussen een t en een th. Bij ons Nederlanders is dit verschil niet zo duidelijk. Omdat we die klank nooit hebben aangeleerd in onze eigen taal, is onze tong helemaal niet gewend om deze positie aan te nemen. Gelukkig is het gewoon te oefenen!
Hoe krijg ik de Engelse th dan?
Je vormt de th-klank door je tong achter je tanden te plaatsen, waarbij deze tussen de boven- en ondertanden inzit en de boventanden raakt. Je tongpunt steekt hier iets uit. Ga eens voor de spiegel staan en leg je tong tegen je boventanden. Op het moment dat je het puntje van je tong ziet, weet je dat je goed zit. Blaas vervolgens lucht door je tanden, en daar is ‘ie! De Engelse th.
Maar: er zijn twee soorten van de Engelse th. Dit is de variant van de th waarbij je stembanden niet gebruikt hoeven te worden. Voorbeelden van woorden waarin deze th gebruikt wordt, zijn think, thank, thunder, theme, theory, thumb, through, three, thrill, either, month, eleventh, bath, breath, thoughtful en pathetic.
Naast deze variant zónder stembanden, is er dus ook een variant waarbij je wel je stembanden gebruikt. Hier doe je precies hetzelfde met je tong, alleen maak je nu tegelijkertijd ook gebruik van je stem. Dit merk je als je je vingers tegen je keel aanlegt en dan te zoemen: je voelt deze stembanden dan trillen. Je kunt dat proberen met één van deze woorden waarbij je je stembanden moet gebruiken: the, thirst, this, though, there, that, they, other, breathe, father, with, those, there, either, feather, rather en loathe. Je hoeft trouwens niet bij elke th na te denken of je wel of niet je stembanden moet gebruiken, vaak gaat dit automatisch.
De Engelse th verder oefenen
Nu je snapt hoe het werkt, rest je nog maar één ding: oefenen! Pak de spiegel erbij om de positie van je tong te controleren en ga dan over tot het oefenen van de Engelse th-woorden. De eerste stap hierbij is het oefenen van de losse woorden. Hiervoor kun je voorbeelden van th-woorden uit de vorige alinea’s gebruiken.
De tweede stap is het oefenen van Engelse th-woorden in zinnen. Hiervoor kun je bijvoorbeeld een Engels nieuwsartikel uitprinten, de th-woorden markeren en vervolgens het artikel hardop voorlezen.
LEES MEER OVER: